Ας ξεκινήσουμε αυτή τη φορά λίγο διαφορετικά, με το τι δεν είναι η διαισθητική διατροφή (ή intuitive eating). Η διαισθητική διατροφή δεν είναι μια ακόμη δίαιτα. Δεν υπόσχεται ένα αδύνατο σώμα ή απώλεια βάρους. Δεν μετράς θερμίδες, δεν περιορίζεις τρόφιμα ή διατροφικές ομάδες. Αντιθέτως, ένας από τους βασικούς πυλώνες της σου ζητάει να ξεχάσεις την νοοτροπία της δίαιτας. Δεν είναι μια δικαιολογία για να τρως ότι θες, χωρίς κανένα όριο. Είναι ο τρόπος με τον οποίο μαθαίνεις να ακούς πάλι το σώμα σου και τα σημάδια που θα σου στείλει, για να έχεις μια ισορροπημένη σχέση με το φαγητό. Μαθαίνεις να αναγνωρίζεις την πείνα σου, τον κορεσμό και τις διατροφικές σου ανάγκες. Βασικός στόχος είναι να βελτιώσεις την υγεία σου, να διατηρήσεις το σωματικό σου βάρος (χωρίς τα σκαμπανεβάσματα, που συνοδεύουν πολλές φορές τις δίαιτες), να βελτιώσεις την αυτοπεποίθησή σου και την ψυχική σου υγεία.
Αν παρατηρήσεις ένα μωρό θα δεις πως έχει μια πολύ καλή αίσθηση της πείνας και του κορεσμού του. Θα κλάψει όταν πεινάει, θα φάει μέχρι να χορτάσει και θα κλάψει πάλι όταν πεινάσει. Αντίστοιχα και τα μικρά παιδιά, προσαρμόζουν την κατανάλωση τροφής ανά εβδομάδα. Κάποιες εβδομάδες ή ημέρες θα φάνε περισσότερο και κάποιες πολύ λιγότερο. Στην πορεία της ενηλικίωσης και μπαίνοντας στη διαδικασία σύγκρισης του σώματός μας με άλλα, συχνά οδηγούμαστε στη νοοτροπία της δίαιτας και της απώλειας σωματικού βάρους. Προσπαθούμε με αυστηρές δίαιτες ή/και έντονη σωματική άσκηση να χάσουμε αυτό το επιπλέον βάρος, για να αποκτήσουμε το κοινωνικά “ιδανικό” βάρος.
Στην πορεία αυτή ξεχνάμε ένα βασικό στοιχείο. Τον σεβασμό απέναντι στον εαυτό μας, το σώμα μας και την ψυχική μας υγεία. Αρχικά να επισημάνουμε ότι το κάθε σώμα είναι διαφορετικό. Ακόμη και αν 100 άνθρωποι τρώνε το ίδιο και ασκούνται το ίδιο, θα έχουμε πάλι 100 διαφορετικά σώματα. Ξεχνάμε λοιπόν τον σεβασμό απέναντι στο ίδιο μας το σώμα, στα γονίδιά μας και προσπαθούμε να μπούμε σε ένα καλούπι, που δεν χωράμε, με αποτέλεσμα να αισθανόμαστε διαρκώς ανεπαρκείς, αποτυχημένοι, τεμπέληδες ή ανίκανοι, οδηγούμενοι σε χαμηλή αυτοπεποίθηση, θλίψη και άγχος. Έτσι χάνουμε και την ικανότητά μας να αναγνωρίζουμε τις διατροφικές μας ανάγκες, πότε πεινάμε, πότε χορταίνουμε, ακόμη και τι μπορεί να έχουμε ανάγκη να φάμε, καθώς ο μόνος τρόπος για να αξιολογήσουμε τις ανάγκες μας είναι διαχωρίζοντας τα τρόφιμα σε “καλά” και “κακά”. Επομένως παύουμε να προσφέρουμε στον εαυτό μας το τι έχει ουσιαστικά ανάγκη.
Ακολουθώντας μια δίαιτα, μπορεί να χάσεις το βάρος που θες, ωστόσο τα ερευνητικά δεδομένα δείχνουν πως οι δίαιτες για το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων δεν δουλεύουν, δεν οδηγούν στην απώλεια βάρους που υπόσχονται ή δεν έχουν μακροχρόνια αποτελέσματα. Κατά συνέπεια, το βάρος θα επαναπροσληφθεί, πολλές φορές σε κάποια επιπλέον κιλά. Με τη διαισθητική διατροφή λοιπόν μαθαίνουμε να ερχόμαστε σε επαφή με τις ανάγκες μας, να σεβόμαστε το σώμα μας, να τρεφόμαστε με βάση τις ανάγκες μας, να ασκούμαστε με σκοπό την απόλαυση και όχι το να κάψουμε θερμίδες, ερχόμαστε αντιμέτωποι με τα συναισθήματά μας και δεν προσπαθούμε να τα κρύψουμε μέσα από επεισόδια υπερφαγίας. Ακολουθώντας τη διαισθητική διατροφή μπορεί να μειωθεί το άγχος που σχετίζεται με τη διατροφή, να εμπιστευτείτε περισσότερο τον εαυτό σας σε ότι αφορά τις διατροφικές επιλογές σας, να βελτιώσετε την εικόνα του σώματος και την αυτοπεποίθησή σας.
